Op 25 juli 2001 werden het kloostercomplex van Santa Giulia en de archeologische site van het Capitolium tto Unesco Werelderfgoed verklaard onder de naam “Longobarden in Italië. De plaatsen van de macht (568-774 na Christus), samen met Cividale del Friuli, Castelseprio-Torba, Spoleto, Campello sul Clitunno, Benevento en Monte Sant’Angelo.
Het monumentale complex van San Salvatore- Santa Giulia in Brescia is een buitengewone plek. Het werd in 753 gesticht als benedictijner vrouwenklooster door de hertog van Brescia, de latere Longobardische koning Desiderius.
De kerk van San Salvatore is een van de belangrijkste voorbeelden van hoogmiddeleeuwse religieuze bouwkunst. Het is uitzonderlijk rijk gedecoreerd en uitstekend bewaard gebleven. Het klooster beschikte over verblijven voor pelgrims en armen en speelde een sleutelrol in de toenmalige maatschappij.
Sinds enige tijd huisvest het gehele complex, na een uitgebreide restauratie, het Stedelijk Museum dat de belangrijkste kunstvoorwerpen uit de lange geschiedenis van Brescia en omgeving omvat.
Werkelijk fascinerende voorbeelden van de hoogstaande beeldende kunst zijn de zogenaamde Vittoria Alata of Geveugelde Overwinning, de buitengewone serie gezichten van keizers in verguld brons en de vele marmeren beelden.